J. Varenne sprowadza do spotykanego obecnie w Wedach „nakładania jarzma” (zaznaczając pod ręką tym, iż dykcja o akcji ujarzmiania rumaków Indry ewentualnie Surji, nie zaś o zaprzęganiu wołów, czynności siudrów jednakowoż też zwykłych koni kshatrijów, w celu których stosowano pora „yuga”), formuły zaklęcia magicznego (Yogatattva Upanishad – I. 74), tudzież przede wszystkim do znaczenia metody. Znacznie z większym natężeniem problematykę etymologii terminu „joga” rozbudował Mircea Eliade w swoim dziele „Joga. Nieśmiertelność tudzież wolność”. Zauważa, iż etymologicznie pochodzi jego osoba od momentu rdzenia „judż” (yuj): „wiązać”, „(po)łączyć”, „zaprząc”, „ujarzmi(a)ć”, kto odpowiada dodatkowo łacińskim „iungere, iugum”, angielskiemu „yoke” etc. Pismo Święte „joga” służy w ogóle do określenia wszelkiej techniki ascezy oraz wszelkiej metody medytacji. Zestawiając obiegowe odcienie sensu jogi, funkcjonujące w tradycji indyjskiej L. Cyboran wyróżnia rozumienie jogi w charakterze stanu najwyższej doskonałości sukienki na wesele duchowej w postaci wyższego stanu świadomości, najwyższej formy świadomości czy też coraz wyższego stanu ponadświadomościowego (por. samadhi, moksha, nirvana, kaivalya), w charakterze drogi aż do urzeczywistnienia owego stanu, jako formy wszelkiej staż duchowej, wszelkiej formy doskonalenia wewnętrznego, zmierzającej do urzeczywistnienia ideałów doskonałości rozmaitych filozofii natomiast religii, a ostatecznie – jako nauki o bielizna owej metodzie, drodze oraz jej celu. Występując w wielu systemach ta dyscyplina naukowa stosowana stworzyła samoistny platforma filozoficzny (yogadarśana), którego nie powinno się mamić spośród różnymi praktyka