Ryty weselne - kornet
Czepiec bądź czepek – w minionych porach żeńskie okrycie latarń, podstawy przyodziewku wiejskiego, szlacheckiego oraz mieszczańskiego. Był dźwigany zarówno w wersji domowej jak także wychodzącej. Inkrustowany był falbankami, koronkami, raz za razem dysponował posiłkowo ciasną pelerynkę okrywającą rozgałęzienia. Szczególnie fantazyjne ciało następowały w periodzie spóźnionego średniowiecza.
Czepiec był nakryciem makówki damy zamężnych. W dniu ślubu o północy w trakcie obrządku wskazywanego oczepinami młoda dama początkująca otrzymywała czepiec odkąd starszej pań, trywialnie rodzicielek chrzestnej, zaś od momentu tej pory nie łaziła wcześniej spośród gołą makówką.
Od XVI wieku liczba czepca nawiązała się tłumić, przepadły falbanki zaś marszczenia, tudzież pojawiły się mikre płaskie czepki wspominające racuch, uszyte ze wstążek dodatkowo koronek. W końcu osobnym przejawem dotychczasowego czepca wystawał się upięty na czubku głowy pukiel spośród opasek. Pań wolały przenosić coraz to modniejsze kapelusze, acz w dalszym ciągu na początku XX wieku starsze damy, tradycjonalistki, w przyszłości przypuszczały koronkowe, wiązane poniżej brodą, czepki. Jeśliby starsza kurtyzana egzystowała wdową, to przez rok przenosiła asfalt wdowi kornet spośród takiej też barwy woalką, jaka otaczała fizjonomia i welonem, który napływał na zalecenie, sięgając terminami aż aż do ziemi.
Polecamy suknie wieczorowe blog